Dodatek mieszkaniowy

Dodatek Mieszkaniowy jest świadczeniem pieniężnym skierowanym do osób lub rodzin. Które z uwagi na niskie dochody mają problem z kosztami utrzymania mieszkania. Osoby takie mogą się starać o specjalną pomoc finansową właśnie w postaci dodatku mieszkaniowego. Taka finansowa pomoc jest przyznawana na okres sześciu miesięcy i jest dostępna w formie pieniężnej.

Środki pochodzące z dodatku mieszkaniowego nie trafiają jednak bezpośrednio do wnioskodawcy. Są one wpłacane bezpośrednio do zarządcy lokalu lub osobie upoważnionej do pobierania tych opłat. Natomiast wnioskodawca ma obowiązek dopłacić różnicę między wysokością czynszu a przyznanym dodatkiem.

Komu przysługuje dodatek mieszkaniowy i kto może się o niego ubiegać?

O dodatek mieszkaniowy może wnioskować osoba posiadająca tytuł prawny do zajmowanego lokalu. Mogą to być lokale: socjalne, komunalne, spółdzielcze lokatorskie i własnościowe, hipoteczne, zakładowe oraz domy jednorodzinne. Kolejnym istotnym kryterium jest dochód. Który w przeliczeniu na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie pełnych trzech miesięcy przed złożeniem wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, nie może przekraczać:

• w gospodarstwie jednoosobowym 175% najniższej emerytury
• w gospodarstwie wieloosobowym 125% najniższej emerytury w przeliczeniu na osobę

Kwota najniższej emerytury zmienia się, gdyż jest co roku waloryzowana. Od 1 marca 2020 roku, najniższa emerytura to 1200 złotych (ogłasza ją Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ZUS)

Zatem dochód nie powinien przekraczać:

• w gospodarstwie jednoosobowym 2100,00 zł
• w gospodarstwie wieloosobowym 1500,00 zł w przeliczeniu na osobę

Jeśli dochód jest niewiele wyższy od wzorca nie wyklucza to uzyskania świadczenia, pod warunkiem że nadwyżka nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego. W takim przypadku przyznany dodatek mieszkaniowy pomniejszany jest o kwotę nadwyżki. Według ustawodawcy, za dochód uważa się wszystkie przychody bez kosztów ich uzyskania, po odliczeniu składek na ubezpieczenie rentowe i emerytalne oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w odpowiednich przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.

Czego nie zaliczamy do dochodu

Obliczając średni miesięczny dochód na osobę, trzeba wiedzieć że do dochodu nie zalicza się:

• jednorazowych świadczeń z pomocy społecznej
• wszelkich zasiłków pielęgnacyjnych
• dodatku energetycznego
• świadczeń materialnych dla uczniów
• jednorazowych świadczeń z tytułu narodzin dziecka (becikowego)
• zasiłków okresowych z pomocy społecznej
• dodatków dla sierot zupełnych
• świadczeń w zakresie dożywiania
• dodatku mieszkaniowego

Powierzchnia zajmowanego lokalu

Kolejnym warunkiem jest odpowiednia powierzchnia zajmowanego lokalu. Powierzchnia użytkowa lokalu osoby która ubiega się o dodatek mieszkaniowy, nie powinna przekraczać określonego przez ustawodawcę metrażu, który w ustawie został nazwany “powierzchnią normatywną”. Przepisy jednak pozwalają przekroczyć powierzchnię normatywną, ale nie więcej jak o 30%, albo nawet o 50% gdy metraż pokoi i kuchni w całej powierzchni lokalu nie przekracza 60%. Dzieje się tak, gdy lokal posiada duże przedpokoje, łazienkę czy klatkę schodową. Normatywną powierzchnię lokalu zwiększa się o 15 metrów kwadratowych, jeśli w lokalu zamieszkuje niepełnosprawna osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim lub jej niepełnosprawność wymaga zajmowania osobnego pomieszczenia.

Powierzchnia normatywna gospodarstwa domowego w przeliczeniu na liczbę osób wynosi:

• dla 1 osoby – 35 m kw. maksymalna powierzchnia to 45,50 m kw.
• dla 2 osób – 40 m kw. maksymalna powierzchnia to 52 m kw.
• dla 3 osób – 45 m kw. maksymalna powierzchnia to 58,50 m kw.
• dla 4 osób – 55 m kw. maksymalna powierzchnia to 71,50 m kw.
• dla 5 osób – 65 m kw. maksymalna powierzchnia to 84,50 m kw.
• dla 6 osób – 70 m kw. maksymalna powierzchnia to 91 m kw.
• w przypadku gdy lokal zamieszkuje więcej niż 6 osób to dla każdej kolejnej osoby powierzchnie normatywną zwiększa się o 5 m kw.

Wysokość dodatku mieszkaniowego – jak go obliczyć?

Nie ma tu jednej odpowiedzi, jednej kwoty dla wszystkich osób ubiegających się o taki dodatek. Wysokość dodatku zależy od wielkości lokalu, od wysokości wydatków na ten lokal i wysokości dochodów wszystkich mieszkańców lokalu. Maksymalna kwota przyznawanego dodatku mieszkaniowego nie może przekroczyć 70% czynszu za lokal. Ponadto, jeśli lokal nie jest wyposażony w instalacje centralnego ogrzewania, wysokość dodatku może być pomniejszona o kwotę ryczałtu na opał.

Jak uzyskać dodatek mieszkaniowy?

Wniosek i zaświadczenie o dochodach składa się w Urzędzie Gminy lub Ośrodku Pomocy Społecznej. Pracownicy gminy lub ośrodka pomocy społecznej przed wydaniem decyzji przeprowadzają wywiad środowiskowy, a następnie w przeciągu miesiąca wydawana jest stosowna decyzja. Dodatek mieszkaniowy na podstawie decyzji administracyjnej przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Od negatywnej decyzji przysługuje odwołanie zgodne z pouczeniem zawartym na decyzji. Przez okres 3 lat należy przechowywać dokumenty potwierdzające wysokość dochodów bo wnioskodawca może być poproszony o ich przedłożenie. W przypadku stwierdzenia że osoba której przyznano dodatek mieszkaniowy nie opłaca czynszu, wypłatę dodatku wstrzymuje się w drodze decyzji administracyjnej do czasu uregulowania zaległości. W miesiącu w którym kończy się decyzja wypłaty dodatku mieszkaniowego, można składać wniosek o kolejny, spełniając wcześniejsze warunki.